Mijn reis in sociale vaardigheden
In deze blog beschrijven we een verhaal van een fictief persoon hoe wij denken dat het aanleren van sociale vaardigheden, met behulp van deze interventie en therapeutische begeleiding, zou kunnen verlopen. Dit is dus géén waargebeurd verhaal.
Sociale struggles
Vriendschappen leggen en sociale vaardigheden zijn voor de meeste mensen iets wat natuurlijk ontstaat vanaf de kindertijd en verder groeit tot in de volwassenheid. Maar voor mij, iemand met autisme, is het behouden van vriendschappen een enorme uitdaging.
Mijn naam is Tara en ik wil graag mijn verhaal delen over mijn verlangen naar vriendschap. Ik voelde altijd al dat ik anders was dan mijn leeftijdsgenoten. Zo begreep ik sociale signalen en ongeschreven regels van vriendschap niet, en maakte ik geen oogcontact met anderen. Dit zorgde voor steeds meer onzekerheid en verwarring in sociale situaties.
Naarmate ik ouder werd, werden de uitdagingen alleen maar groter. Ik voelde me vaak buitengesloten en erg eenzaam. Wat zat ik vast in het zoeken naar hoe ik mijn verlangen naar vriendschappen kon laten slagen. Ook ik heb behoefte aan andere mensen en de periode in eenzaamheid is erg donker voor mij geweest.
Op zoek naar hulp
Samen met mijn moeder ben ik op zoek gegaan naar hulp en hebben we aangeklopt bij professionals om samen mijn sociale vaardigheden te verbeteren. Bij Stichting de As boden ze me een training sociale vaardigheden aan. Hier hoopte ik ten minste een paar handvatten te leren. Zo oefende ik met begroeten, oogcontact en emotieherkenning. Doorzettingsvermogen was hier wel voor nodig, want het ging met vallen en opstaan en het kost gewoon veel energie. Gelukkig waren mijn ouders daar om mij te herinneren aan elk mini succes die ik al had behaald.
Kleine successen brengen hoop
Ik herinner me een keer dat ik in staat was om een kort, maar zinvol gesprek te voeren tijdens een sociale bijeenkomst. Een meisje van mijn leeftijd schonk een drankje voor zichzelf in en ik besloot op haar af te stappen. Ik maakte kort oogcontact, groette haar en glimlachte. Vervolgens stelde ik de vraag hoe het met haar ging, zoals ik dat geleerd had bij de training. De opening ging al goed! Ze vertelde dat ze een nieuwe baan had en dat het goed ging. Ik vroeg haar wat voor werk ze deed en vervolgens wat ze leuk aan haar werk vindt. Daarna durfde ik ook kort te vertellen over mijn huidige baan en toonde zij weer interesse in mij. Ik wenste haar nog succes en het gesprek liep natuurlijk af.
(Lach, 2021)
Na die bijeenkomst voelde ik me zo trots en het gaf me zó veel voldoening dat eindelijk een stukje verlangen in mij werd beantwoord. Het is een klein stapje voor anderen, maar voor mij een enorme overwinning.
Levensles
Wat ik heb geleerd in mijn reis is dat het aanleren van sociale vaardigheden geen snelle oplossing is. Het vereist ontzettend veel geduld en doorzettingsvermogen. Het is belangrijk om geduldig te zijn met jezelf en te blijven oefenen, ook als het tegenzit. Wanneer het voelt alsof je faalt, geef dan niet op, maar pak de draad weer op en ga verder. Er zijn dagen dat ik me nog onzeker voel in situaties. Dan zie ik het als een kans om te leren en te groeien.
Het is oké. Ik mag mezelf zijn en het proces vertrouwen. Als ik achterom kijk, ben ik blij dat ik er ooit mee ben begonnen en ben ik trots op waar ik nu sta.
Wil je meer weten over wat autisme is? Lees het hier!
Bronnen:
Kwon, H. (2022). Rotsen zen balans stapels. Pexels. Geraadpleegd op 3 november 2023, van Gratis stockfoto van balans, bergen, compleet tot rust, rotsen. (pexels.com)
Lach, R. (2021). Cooking marshmallows over burden woods. Pexels. Geraadpleegd op 31 oktober 2023, van Cooking Marshmallows over Burning Woods · Free Stock Photo (pexels.com)
Plenio, J. (2018). Silhouette of man riding on boat during sunset. Pixabay. Geraadpleegd op 31 oktober 2023, van Zonsondergang Oceaan Vissen – Gratis foto op Pixabay – Pixabay
Geef een reactie